Wil ik, in augustus, nog iets kwijt over de afgelopen Kunstvlaai? Ja, maar laat ik het kort houden. De enige stand waar enige bezetenheid en passie uit sprak, was die van het Dutch Art Institute. Niet omdat de copieermachine, het 'concept' van het in de wereld brengen van hun werk en ervaringen middels de copieerbaarheid van foto's en paperassen of de hippe ingenieusheid van het internationaal geörienteerde 'wij trekken de wereld in met kunst'-beleid van hun opleiding nou zo prikkelend was. Verre van, zelfs... nee, ik vond de achterkant van het groene kabinet dat op hun stand stond getuigen van een fanatisme dat de hele Kunstvlaai schromelijk ontbeerde.
