Bij ieder museumbezoek kan ik moeilijk de verleiding weerstaan iets in de museumshop aan te schaffen. Vooral kunstboeken hebben een grote aantrekkingskracht, multiples trouwens ook, maar die zijn vaak net boven het budget geprijsd. Opvallend is dat bijna alle museumtasjes (semi)transparant zijn. Dat geeft te denken. Is het om aan je medebezoekers als een soort show off te laten zien wat jij nu in je bezit hebt, maar zij niet? Is het oorspronkelijk het idee van het museum? Zit er een praktische reden achter of is het puur marketing?
Laatst liep ik langs het Groninger Museum, en hun tasje heb ik nog niet... Ik ging naar binnen, naar de museumshop en zag dat er uitverkoop was. Dat biedt mogelijkheden. Alleen was het zo druk met vervelende babyboomers die met hun schoudertassen mij aan alle kanten aanvielen, dat ik de kunstboeken gauw liet voor wat ze waren. Bij het verlaten van de museumwinkel wierp ik nog even een blik op de toonbank waar net een boek van Werkman verdween in... een roze tasje! Het Groninger Museum doet niet mee aan geglobaliseerde marketingtrucs als het transparante museumtasje: zij marketen hun spullen in een met goud bedrukt roze exemplaar.
Hier vier stuks die bij mij aan de muur hangen, met de klok mee: Haags Gemeentemuseum, Den Haag; Museo Nacional del Prado, Madrid; National Gallery of Art, Washington DC; Museum Boijmans van Beuningen, Rotterdam.