Het gitaarmerk "Fender" staat al decennia als een huis. Het merk is zo nauw verbonden aan haar paradepaardjes Stratocaster en Telecaster, dat het moeilijk voor hen lijkt nieuwe modellen succesvol aan de man te brengen onder Fenders vleugels. Ook al decennia produceert Fender daarom onder de merknaam "Squier" betaalbare startersgistaren van de bekende modellen, maar lijkt Fender dat merk ook te gebruiken om mee te experimenteren. Eind jaren 90 bracht Squier de "Vista Series" uit, een kleine collectie eigenaardige gitaren, Crafted In Japan (CIJ voor gitaargeeks): Musicmaster Bass, Jagmaster, Venus (in samenwerking met Hole-gitariste Courtney Love), en de Super-Sonic. Dit laatste model, tja, ik zal er maar eerlijk over zijn, hoewel ik spullen vooral als vervangbaar en vergankelijk beschouw, voor de Super-Sonic heb ik toch naar fetisjisme neigende gevoelens.
De Squier Super-Sonic is voor mij de mooiste gitaar ooit ontworpen. Er wringt iets in het model, terwijl het toch ook de lieflijke vormen van een Stratocaster heeft. En hoewel deze laatste een absolute grootheid is, is ze toch een beetje een sloerie geworden. De Super-Sonic is meer de girl-next-door: gewoon ongewoon, of vice versa, ongewoon gewoon. Het lijkt een linkshandige gitaar, omgebouwd voor rechtshandigen, een offset-model met het buikje naar omhoog in plaats van naar beneden. Stemknoppen op de kop die onhandig naar beneden wijzen, een halsbandknop op de achterkant, in tegenstelling tot bijna alle andere gitaren... Waar komt dit evenwichtige maar spannende design toch vandaan? Wie heeft het bedacht? Waarop is het geïnspireerd?
Toen ik het model voor het eerst ontdekte, in 2015, gek genoeg 18 jaar na haar introductie, ben ik meteen gaan zoeken op internet: wat kan ik er over te weten komen? Zijn er nog onderdelen voor te vinden? Zijn ze betaalbaar? Dat laatste, dat bleek: via eBay heb ik een witte Squier Super-Sonic Vista Series CJM weten te bemachtigen voor ongeveer €500, naar later bleek, geproduceerd in "FEB 97", zoals Fender dat op de kopse kant van de hals stanst.
Wat blijkt is dat de Super-Sonic geïnspireerd is op een foto waarop Jimi Hendrix, linkhandige gitarist die toch vooral bekend staat om zijn voorkeur voor rechtshandige Fender Stratocasters, een rechtshandige Fender Jaguar bespeelt: dus ondersteboven (Bron: Tony Bacon, "Squier Electrics: 30 Years of Fender's Budget Guitar Brand"). Joe Carducci, Squier marketing manager en Hendrix-fan, is volgens het boek dus de bedenker van het Super-Sonic model: "Obviously, if you literally take a [Fender] Jaguar and reverse it, it's not very playable. So we took the basic lines of the guitar, but reajusted the lower bout, so that you could get playability in the upper register, plus we made it generally smaller."
Verkoopaantallen van de Vista Series zijn mij niet bekend, maar schaars zijn Super-Sonics tegenwoordig wel. In 2011 heeft Fender het model nog eens geproduceerd, in haar Pawn Shop Series, die 2 of 3 jaar stand heeft gehouden. Deze serie bestaat uit gitaarmodellen die collages lijken van bekende(re) Fender-kopstukken. En ook deze editie van de Super-Sonic begint schaars te worden, suggereert een zoekopdracht op reverb.com.
De recente populariteit van offset gitaren (modelen die niet symmetrisch zijn), mede blijkens een toegewijd forum, heeft Fender blijkbaar doen beslissen de Squier Super-Sonic ook dit jaar weer eens van stal te halen: op dit moment wordt het model in 2 kleuren aangeboden, en kan ik mogelijk een ontbrekend onderdeel nabestellen: jawel, de halsbandknop op de achterkant.